ωραιες στιγμες

Πρωτο αρθρο της ανοιξης!! φετος εμαθα οτι την ανοιξη (δηλαδη στις 21 Απριλιου) ειναι και η περσικη πρωτοχρονια - κατι που βρισκω εξαιρετικα ομορφο. 

νομιζω οτι αυτο το ποστ το γραφω παιρνοντας αφορμη απο μια πολυ ωραια εβδομαδα που περασα με την εξαιρετικη παρεα 2 κοριτσιων. Εμαθα πολλα πραματα, μιλησα για πολλα πραματα, γελασα πολυ και ενιωσα τη δυναμη της παρεας και της απλης συντροφιας. Της απλης ομιλιας μεταξυ ανθρωπων, και της ανταλλαγης των ιδεων. 

γενικα εχω μαθει να μην ζω ετσι - οι ρυθμοι μου ειναι συνηθως πολυ ανεβασμενοι και αναποφευκτα χανω αυτα τα κομματια της φοιτητικης ζωης (συζητησεις, ταξιδια, πολλους καφεδες, πολλες βολτες). 

βασικα μου βγαινουν λιγο μπλεγμενες οι σκεψεις (ειμαι κουρασμενη) αλλα εχω να πω οτι για ακομα μια φορα δεν ξερω που πατω και που βρισκομαι σε σχεση με τα επαγγελματικα. 

βεβαια θα μου πεις οτι ποιος χεστηκε, στην Ιαπωνια τους ηρθε ενα 15μετρο τειχος απο νερο στο κεφαλι μετα απο ενα σεισμο 9 ριχτερ και ενα εργοστασιο τους ραντισε με ραδιενεργο ιωδιο. Στην Λιβυη απλα γινεται πολεμος. Και εγω συλλογιζομαι σε ποια δουλεια θα νιωθω λιγοτερο καταπιεσμενη. 

παντως εχω φοβερο προβλημα με το θεμα της δεσμευσης - ενω παντα μα παντα ημουν και ειμαι απολυτως υπευθυνη απεναντι στους αλλους, οταν δεν εχει συνεπεια σε δευτερο ατομο τοτε ποτε δεν μπορω να υπακουσω ενα προγραμμα. 

ακομα κι αν μου αρεσει να κανω κατι,ακομα και να λεω καθε φορα στον εαυτο μου οτι πρεπει να το κανω, παλι νιωθω καταπιεσμενη μονο επειδη υπαρχει η 'υποχρεωση' του να παω πχ μια συγκεκριμενη ωρα καπου και να περιμενω συγκεκριμα πραματα. 

μεγαλη δυναμη η αδρανεια λοιπον και στην ψυχη και στην φυσικη. 

εεε βασικα παρεκλινα πολυ απο το θεμα μου που ηταν η Μ και η Μ με τις οποιες περασα καταπληκτικα και τις ευχαριστω πολυ που ηρθαν. Μας γεμισαν και το ψυγειο συμπληωνοντας αυτα που τρωγανε, λες και δεν μπορω να παω να παρω μονη μου γαλα!

Τελος θα ηθελα να σημειωσω οτι αυτες οι συμπτωσεεις ειναι διαβολικες και καλο θα ταν να μας αφηναν ησυχους ή να μας δωσουν αυτο που σκεφτομαστε οταν τις ανιχνευουμε. 

Ας αποφασισει επιτελους το πλασμα που κιναει τα νηματα στο ομορφο μας κουκλοθεατρο τι θελει να μας συμβει!

(ειμαι τοσο πτωμα που νομιζω οτι αποκοιμηθηκα στιγμιαια ενω εγραφα που σημαινει οτι υπαρχει το ενδεχομενο να μην βγαζει νοημα το κειμενο...)

αααααααααααα

επισης

απο την Παρασκευη  ---->

αυτα...ερχονται ποστ απο Cully και γενικα ερχονται ποστ -το blog σκαρφαλωσε αρκετα ψηλα στις προτεραιοτητες μου.