Wednesday

Ειρωνειες

Θα σας γραψω δυο ιστοριες που πολυ με εντυπωσιασαν. Γενικα παντα μου αρεσαν οι ιστοριες...αλλα αυτες οι δυο ειναι πολυ ιδιαιτερες βρισκω. Τη δευτερη τη συναντησα σε ενα βιβλιο της Λενας Διβανη, εξαιρετικό, σας το συνιστώ!

1. Η εικονα που βλεπετε στα δεξια ειναι μια ζωγραφια ενος Α.Χιτλερ, που κρεμοταν στο γραφειο ενος απο τους γνωστοτερους γιατρους της Βιεννης εκεινη την εποχη. Να σημειωθει οτι πριν ο γνωστος Αδολφος Χιτλερ στραφει στα πολιτικα, υπηρξε φιλοδοξος ζωγραφος, και μαλιστα ειχε απορριφθει απο τη Σχολη Καλων Τεχνων της Βιεννης! Για να βγαλει τα προς το ζειν λοιπον, ζωγραφιζε και πουλουσε τους πινακες του στους πλουσιους της πολης, κατα πλειοψηφια Εβραιοι -ειρωνεια!- οι οποιοι τα διακινουσαν μεταξυ τους. Και ο γιατρος που ειχε την εν λογω ζωγραφια στο γραφειο του;;; Τον λεγαν...Sigmund Freud (!)

2. Αρχισα να διαβαζω το (πολυ γνωστο) μυθιστορημα Tender is the night ενος απο τους σημαντικοτερους συγγραφεις του 20ου αιωνα, του F. Scott Fitzgerald, συγγραφεα του κλασσικου The Great Gatsby. Προκειται για ενα μυθιστορημα που αφηγειται την ανοδο και την πτωση ενος ψυχαναλυτη και της συζυγου του, η οποια ηταν και ασθενης του. Ο Fitzgerald χρησιμοποιει πολλα αυτοβιογραφικα στοιχεια στο μυθιστορημα, εμπνευσμενος απο τον δικο του γαμο που κατέρρεε. Ποια ηταν η συζυγος του και γιατι κατέρρεε ο γαμος; 
Ηταν η Zelda Sayre Fitzgerald, επισης (πολλα υποσχομενη και ισως καλυτερη απο τον Scott) συγγραφεας, η οποια ομως παντα παρεμενε υπο τη σκια του συζυγου της απο τον γαμο τους και μετα. 
Ωσπου μια στιγμη, αποφασισε να εκδοσει και αυτη ενα μυθιστορημα παρα την επιθυμια του Scott να ειναι αυτος ο "κυριος" συγγραφεας του ζευγαριου. Το μυθιστορημα της ονομαζοταν Save me the Waltz, και μιλουσε για τον γαμο της που κατέρρεε. Ο Fitzgerald εξοργίστηκε που αντλησε υλικό απο την προσωπικη τους ζωή, και προσπαθησε να ματαιωσει την εκδοση, να το αλλαξει κλπ. Τελικα η Zelda υποχωρησε στις πιεσεις του και αλλαξε σχεδον ολο το βιβλιο, και μετα απο αυτο κατεληξε σε ψυχιατρικο ιδρυμα (ηδη δεν ηταν στα καλα της μαλλον) και πεθανε σε ενα ατυχημα εκει περα. Ενω γινόντουσαν αυτά, ο Fitzgerald εγραψε ενα μυθιστορημα για τον γαμο του που κατέρρεε - αντλώντας υλικο απο την προσωπικη τους ζωη - το ονομασε Tender is the Night, και εγινε ενα απο τα πιο πετυχημενα μυθιστορηματα ολων των εποχων, πετάγοντας ετσι το Waltz της Zelda για παντα στη σκιά...
Ντροπη σας κυριε Fitzgerald!

Friday

C'est décidé, je mets un string, me peins en bleu et je vais sur Pandora



Γειααα μετα απο καιρο απ οτι συνειδητοποιω. Πωω εχω διαφορα στο μυαλο μου..καταρχας καλη χρονια, καλη εξεταστικη σε ολους κλπ..καλες απόκριες επισης :P

O τιτλος του ποστ ειναι παρμενος απο τον τιτλο ενος γκρουπ στο fb το οποιο βρηκα πολυ ευστοχο ("Ειναι οριστικό, βάζω ενα στρινγκ, βαφομαι μπλε και παω στη Πανδώρα") και νομιζω συνοψιζει ολη τη μανια με το Αvatar, το οποιο ειδα πριν απο λιγο!
Τελευταια και καταιδρωμενη :P Η αληθεια ειναι οτι ειχα ακουσει περιπου 899 διαφορετικες αποψεις για τη ταινια επομενως πηγα λιγακι προετοιμασμενη..και με την πιστη οτι ο Καμερον δεν μου γεμιζει και πολυ το ματι ως σκηνοθετης γιατι εχει κανει ολες κι ολες 6 ταινιες τα τελευταια 30 σχεδον χρονια ε και νταξει δεν τις λες και αριστουργηματα κατα τη γνωμη μου. Χμμμ μαλλον ειμαι ισχυρογνωμων γιατι γνωμη περι της σκηνοθετικης ποιότητας/δυνότητας Καμερον δεν εχω αλλάξει, εχω ομως αλλάξει γνωμη για τη ΦΑΝΤΑΣΙΑ του Καμερον, η οποια απλα με εστειλε αδιάβαστη...Δηλαδη αν οντως σκεφτηκε τα παντα, εννοωντας τα λουλουδακια, τα ζωακια, τα φυλλα, τα δεντρα κλπ κλπ κλπ τοτε απλα προκειται για εναν απτους μεγαλυτερους παραμυθαδες ολων των εποχων.

ΕΠΙΣΗΣ η ταινια αγγιζει το θεμα φυση-θρησκεια-σεβασμος και το προσεγγιζει πολυ απλοικά αλλα εύστοχα και δεν θα μπορουσα να συμφωνω περισσοτερο με οσα υποστηριζει (Φυση=Θεος). 

Παντως δεν ξερω αν το μαθατε, αλλα στο δικο μας Θεο το Αβαταρ δεν αρεσε διολου και το Βατικανο ειπε τα εξηςThe Vatican's newspaper and its radio station have given a lukewarm reception to the film Avatar, criticizing it for its "spiritualism linked to the worship of nature."

Πολλά μπραβο στο Βατικανο λοιπον!

Περα απο το Αβαταρ θα ηθελα να πω οτι (μαλλον απο κεκτημενη ταχυτητα λογω εξεταστικης) βρισκομαι σε αναγνωστικη μανία την οποια εψαχνα απεγνωσμενα καιρο και ειμαι πολυ ευτυχισμενη που τη ζω! Μαλιστα τις προαλλες τελειωσα (μεσα σε 2 μερες) ενα απο τα καλυτερα βιβλια που εχω διαβασει μεχρι τωρα, το Catcher in the Rye, του JD Salinger, ο οποιος πεθανε κιολας προχτες (πεθανε την ιδια μερα που αγορασα το βιβλιο! ) Κριμα που πεθανε, γιατι το βιβλιο του ειναι ενα αριστουργημα και ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΑΜΕΣΑ. Ειναι το μονο βιβλιο που εχω υπογραμμισει γραμμες μεσα (το μόνο, γιατι κατα κανονα μου αρεσει να κρατω τα βιβλια μου τσιλικα οσο και αν τα χω χιλιοδιαβασει).

Επισης ολοι οι Ευρωπαιοι μας λενε κλεφτες μεσα απο εφημεριδες, τηλεοραση, websites κλπ και οι Ελληνες ασχολουνται με το οτι η Μενεγακη χωριζει.

Πολλα μπραβο και στους Ελληνες λοιπον!

Και τωρα μουσικη: