Wednesday

στο λεωφορειο

Παντα νιωθω οτι οταν μπαινω στο λεωφορειο ειναι σαν να πραγματοποιω ενα γρηγορο ψυχογραφημα της ελληνικης πραγματικοτητας.
Χτες μπουκαρανε ενα σωρο ηλικιωμενοι απο μια εκκλησια που ειχε πανηγυρι, και μολις μπηκανε αρχισανε να μαλωνουνε και να βριζονται για τις θεσεις, προφανως υπο την επηρρεια του "αγαπατε αλληλους".
Μου ρθε μια αηδια που καιρο εχω να νιωσω - συνηθως καταφερνω να την καταπνιξω αλλα αυτη τη φορα δεν αντεξα.
Γιατι ειναι τοσο μιζεροι;; Δε πιστευω οτι εχουν παραπανω λογους να ειναι μιζεροι απο εναν νεο ανθρωπο που δεν εχει δουλεια και εχει φαει τα νιατα του να διαβαζει.

Αλλα τι ανησυχω, αφου θα μας σωσει η προταση της Παπαρηγας: Να φυγουμε απο την ΕΕ (κατω ο ιμπεριαλισμος!) αλλα να κρατησουμε το ευρω.

Ετσι, γιατι ειμαστε λεβεντολαος και αλανια ρε συντροφε!

Saturday

on creativity

Αν και θεωρω οτι το TED ειναι κατι σαν fast food 'ποιοτητας' για βιαστικους αποδεκτες, αυτο το βιντεο ειναι αρκετα ενδιαφερον.

Αγγιζει ενα απο τα θεματα που πιστευω θα σκεφτομαι και θα στριφογυριζω σ'ολη μου τη ζωη: τη σχεση μεταξυ δημιουργικοτητας και δημιουργιας, και το πως αυτη αποτυπωνεται στην προσωπικοτητα (τη δικη μου και του καθενα).
Διοτι μου ειναι και τα δυο αυτα πραματα απαραιτητα.




Παρεπιπτοντως, μολις προσεξα ποσο εξαιρετικη ειναι η ελληνικη ετυμολογια της λεξης 'δημιουργος' ('δημιος' και 'εργο').