Moi j’essuie les verres au fond du café

Ειναι μερες που νιωθω οτι η ζωη ειναι πανευκολη και εξαιρετικα γιορτινη. Αλλες νιωθω οτι πνιγομαι, γιατι μαχομαι διαρκως σε τοσα πολλα μετωπα - σχολη, θεματα του εαυτου μου, σχεσεις, λογαριασμους του παρελθοντος και του μελλοντος, λογαριασμους οικονομικους, εγνοιες για χιλια πραματα και προσωπα.

Σημερα ηταν μια μερα απο τη δευτερη κατηγορια.
6η Δεκεμβριου - μου στοιχιζει πολυ (κατι που δεν περιμενα..) που δεν ημουν ποτε Ελλαδα τα τελευταια χρονια αυτη την ημερομηνια.

Κι οχι μονο.